میلیتاری (Military) |مقالات نظامی

این رزمایش در محدوده استحفاظی نیروی دریایی ارتش در دریای عمان ، شرق تنگه هرمز و عمدتاً در آبهای بین المللی اقیانوس هند اجرا شد و بار دیگر توجه واحدهای رزمی ایالات متحده ، مستقر در منطقه را بخود جلب نمود . قبل از آغاز این رزمایش ، نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ( IRIN) طی اطلاعیه ای  به تمامی شناورهای تجاری ونظامی که در حال عبوراز منطقه بودند هشدار داد که این رزمایش با استفاده از مهمات واقعی در آبهای بین المللی اجرا خواهد شد تا حادثه پیش بینی نشده ای رخ ندهد .

در اواخر دهه شصت میلادی (سال 1969) وزارت دفاع اتحاد جماهیر شوروی مطالعات در زمینه ساخت سامانه پدافندی برد بلند یا سامانه دفاع موشکی منطقه ای با برد 75 کیلومتر و با قابلیت درگیری همزمان با چند هدف را اغاز کرد. ساخت و توسعه نمونه زمین پایه این سامانه به دفتر طراحی مرکزی آلماز (Almaz) و ساخت نمونه دریاپایه به بخش تحقیقات صنایع Altair سپرده شد.

در اوایل دهه ی 60 نیروی دریایی اسرائیل تصمیم گرفت تا شناورهای قدیمی خود را با کشتی های جدیدتر و مدرنتر عوض کند. شناورهای رزمی این نیرو تعدادی ناوشکن و ناوچه ی دست دوم متعلق به جنگ جهانی دوم بودند. در ابتدا اسرائیلیها به آلمان روی آوردند اما فشار اعراب بر روی آلمان سبب شد تا اسرائیل دست نیاز به سوی فرانسوی ها دراز کند. این پروژه "پاییز" نام گرفت و قرار شد تا یک کارخانه ی کشتی سازی فرانسوی طرح های کامل شده توسط آلمانها را اجرا کنند و بسازند.

بازسازی نیروی دریایی ژاپن پس از جنگ کره و با چراغ سبز آمریکا آغازشد. هدف اصلی این بود که ژاپن ،به عنوان قوی ترین متحد غرب در منطقه ی شرق آسیا، یک نیروی دفاعی بزرگ و مستقل در برابر گسترش کمونیسم در اختیار داشته باشد. در ابتدا دو ناوشکن دست دوم نیروی دریایی آمریکا به این کشور فروخته شد اما توان بالقوه ی کارخانجات کشتی سازی ژاپن سبب شد تا این نیرو به سرعت بازسازی شود و به بازوی توانای نیروهای دفاعی ژاپن تبدیل شود.

قدمت استفاده از ناوهای هواپیمابر به سالها پیش برمیگردد به این صورت که از اوایل جنگ جهانی دوم این ناوها بعنوان فرودگاه های متحرک نقش مهمی را در جنگ ایفا کردند ، باید به این موضوع اشاره کرد که کشورهایی که از این ناوها استفاده میکنند دکترین نیروی دریایی انها بصورت تهاجمی است نه دفاعی ، به عنوان مثال کشور امریکا 11 ناهواپیمابر دارد که در تمام اب های دنیا در حال گشت زنی میباشند.

سحرگاه سوم شهریورماه 1320 روزی که نیروهای انگلیس و شوروی بدون توجه به بی طرفی یک کشور صلح دوست و با نقض این بیطرفی ، کشور ما را در پهنه وسیعی از شمال و جنوب و بخش هائی از نوار مرزی غرب مورد تهاجم قرار دادند ، این تهاجم بی شک یکی از نقاط عطف و سر فصل های مهم تاریخ معاصر ایران است . ماجرای غم انگیزی است که اگرچه تاکنون درباره آن مطالب ، کتب و رسالات بسیاری نگاشته اند ، ولی باز گفتنی های بسیاری هنوز در این مورد ناگفته مانده است . 

مطالعه برای ساخت یک نبرد ناو در آلمان در سال ۱۹۳۲ اغاز شد و قرار بود این نبرد ناو بر اساس شرایط پیمان واشنگتن در سال ۱۹۲۲ ساخته شود. پیمان سال ۱۹۲۲ واشنگتون بر این مبنا بود که پنج قدرت آن دوران بعد از جنگ اول جهانی شامل  امریکا، فرانسه، ایتالیا، ژاپن و انگلستان برای جلوگیری از گستردش مسابقه تسلیحات یک سری محدودیت در تناژ کشتی های جنگی که در ان دوران گرانترین سلاح های جهان بود  ایجاد کرده بودند. در ان دوران نبرد ناوها تا پیش از سلاح های هسته ای گرانترین سلاح های موجود بودند.

ناو هلیکوپتربر کانبرا بر اساس ناوهواپیمابر اسپانیایی خوان کارلوس ساخته شده است. در سال 2004 کشتی سازی اسپانیایی ناوانتیا برنده ی مزایده ی ساخت این ناو شد و قرار شد که با همکاری شرکت استرالیایی تنیکس دیفنس (که بعدتر توسط بی.آ.ئی سیستمز استرالیا خریداری شد) کار طراحی و ساخت این شناور را به پایان برساند. رقیب اصلی طرح کانبرا در این مقاطعه شناور کلاس میسترال فرانسوی بود. 

عرصه پهناور دریا یکی از صحنه های با اهمیت و راهبردی برای کشور های دنیا بوده و هست و خواهد بود انچان که از دیر باز تا کنون توجه زیادی به این عرصه راهبردی صورت گرفته. یکی از این توجهات معطوف بودن کشور های دنیا به نیروی دریایی قوی جهت دفاع از منافع خویش در این عرصه در سرتاسر جهان میباشد. ژاپن یکی از کشور هایی است که به دلیل موقعیت مکانی جزیره ای آن توجه ویژه ای به این نیروی راهبردی  چه قبل از جنگ جهانی و چه بعد ازآن و چه اکنون مبذول داشته است.

زیردریایی کلاس کیلو نوعی زیردریایی نظامی با موتور دیزلی - الکتریکی است که اولین آن‌ها در سال ۱۹۸۰ به خدمت نیروی دریایی شوروی درآمد. نام روسی مدل ابتدایی این زیردریایی پروژه ۸۷۷ پالتوس و نسخه پیشرفته‌تر آن پروژه ۶۳۶ وارشاویانکا است اما بیشتر به نام کیلو شناخته می‌شوند که نام گزارشی ناتو این زیردریایی است.

بیست و هشتم آگوست 2004، ناوشکن Momsen نیروی دریایی ایالات متحده تبدیل به اولین شناور مجهز به سامانه ی شناسایی مین دریایی با استفاده از شناور بدون سرنشین شد، یعنی سامانه ی AN/WLD-1، سامانه ای مجهز به یک شناور فاقد سرنشین که مجهز به انواع سونارهای عمق متغیر (VDS)  برای شناسایی و طبقه بندی مین های دریایی است.

مقدمه - در 17 می سال 2006 میلادی ایالت متحده ناو هواپیما بر،موسوم به یو اس اس اوریسکانی (USS  Oriskany) خودش را بعد از چند دهه فعالیت در سواحل فلوریدا غرق و به بزرگترین صخره مصنوعی جهان تبدیل کرد، این مقاله حاوی 41 عکس مرتبط با ناو هواپیمابر یو اس اس Oriskany است که به بررسی کامل این ناو هواپیما از مراحل ساخت و سازش ، حضورش در جنگ ویتنام و سرنوشت نهاییش که تبدیل شدن به یکی از بزرگترین صخره ها و پناه گاه های مصنوعی موجودات دریایی است میپردازد.

زیر دریایی های کلاس ویرجینیا که گاهی از آنها با نام کلاس  SSN-774  یاد می شود کلاسی از زیردریایی های هسته ای تهاجم سریع ایالات متحده می باشند . این کلاس برای اجرای ماموریت هایی با دامنه گسترده ، ماموریت در آب های آزاد اقیانوسها و ماموریتهای ساحلی طراحی شده است. این کلاس به عنوان پیشنهادی  کم هزینه تر به نسبت کلاس سی ولف که در زمان جنگ سرد طراحی شده اند در نظر گرفته می شوند و قرار است تا جانشین ناوگان کلاس لس آنجلس شوند ، ناوگانی که هم اکنون از 62 فروند سابق 21 فروندش بازنشسته شده اند .

این روبوت برای بازرسی بدنه کشتی از نظر سلامت و ‏خوردگی، زنگ زدگی و پوسیدگی به کار رفته و به صورت کنترل از راه دور هدایت میشود .‏‏ در این روبوت از فناوری آکوستیک و الکترومغناطیس به ‏صورت همزمان استفاده شدهاست. تمام ایده و طراحی و ساخت این روبوت منحصر به فرد و ‏مخصوص ایران بوده و در آن از سیستمهای سلامت سنجی و ‏NDT‏ استفاده شدهاست.

ناوهای محافظ جدید فقط از نظر نام با ناوهای اولیه شباهت دارند اصطلاح «ناو محافظ» در اواسط قرن نوزدهم کاربرد خود را از دست داد و درحین جنگ جهانی دوم توسط پادشاهی متحده / بریتانیا و به وسیله نیروی دریایی شاهنشاهی برای اطلاق به نوعی کشتی اسکورت کننده ضد – زیردریایی که بزرگتر از یک کرووت(Corvette) و کوچکتر از یک destroyer بود مجددا به کار گرفته شد.

ناوهای هواپیمابر کلاس Gerald R. Ford (کلاس فورد) نسل آیندهی ناوهای هواپیمابر ""Supercarrier نیروی دریایی ایالات متحده خواهند بود. اولین ناو از این کلاس Ford "CVN78" نام دارد. این پروژه در ابتدا با نام CVNX شناختهمیشد (که X به معنای در حال توسعه In Development است)؛ بعدها این پروژه CVN-21 نام گرفت که البته منظور از شماره 21 شماره بدنه نیست بلکه عدد 21 به برنامهی ارتش ایالات متحده در قرن 21 اشاره دارد. CVN-78 به نام Gerald R. Ford شناخته میشود و در طراحی بدنهی آن از ساختار ناوهای هواپیمابر کلاس نیمیتز استفاده شدهاست.

کلاس Udaloy سری ناوشکنهای قدرتمند  ساخته شده برای نیروی دریایی ارتش سرخ میباشد.این ناوشکنها بیشتر شبیه به رزم ناوها میباشند(همانند شناور Marshal shaposhnikov که در محافل بین المللی به عنوان رزم ناو شناخته میشود) 12  شناور از این کلاس بین سالهای 1980-1991 ساخته شد و شناور سیزدهم در سال 1999 با تغییراتی که داشت تحت کلاس Udaloy II ساخته شد. در حال حاظر روسیه دارای 8 شناور از این کلاس میباشد.

 ناوشکن "HMS Zealous" ناوشکنی از کلاس Z نیروی دریایی سلطنتی به حساب می آمد که در سال 1944 توسط شرکت کشتی سازی "Cammell Laird" در انگلستان ساخته شده بود .این ناوشکن در طول جنگ جهانی دوم خدمت کرد و در عملیاتهای تعیین کننده زیادی مانند شرکت در عملیات دریای شمال و سواحل نروژ و عملیات های مربوط به قطب شمال را در کارنامه ی خود دارد .این ناوشکن بیش از ده سال پس از پایان جنگ جهانی دوم در خدمت نیروی دریایی سلطنتی بود و پس از آن به نیروی دریایی اسرائیل،با نام "INS Eilat" واگذار شد.اولین ماموریت این ناوشکن شرکت در بحران کانال سوئز و در سال 1956 بود که با حمله به کشتی های مصری آغاز شد و با وقوع جنگ شش روزه در سال 1967 این فعالیت به اوج رسید .این ناوشکن چند ماه پس از این درگیری ها با شلیک موشک های پرتاب شده از چندین قایق مصری کوچک غرق شد و این مهم اولین مورد از انهدام یک ناوشکن توسط چند قایق کوچک می باشد که این یک نقطه عطف مهم در جنگهای سطحی دریایی در سراسر جهان می باشد و باعث ایجاد تاکتیک های جدیدی برای مقابله با ناوشکن های دریایی در سالهای بعد شد.

زمانی که روند جنگ جهانی دوم به ضرر متحدین برگشت آلمان، ایتالیا و ژاپن برای به دست آوردن برتری ، دست کم در سطح تاکتیکی، به ابتکارهای ناامیدانه ای روی آوردند.

شناخته شده ترین این ابتکارها پروازهای انتحاری خلبانهای ژاپنی بود که در بین جهانیان به کامیکازه معروف شدند. آنها فکر می کردند که غرق کردن یا از کارانداختن یک ناوجنگی ارزش زندگی یک خلبان و هواپیمایش را دارد. این معادله بسیار ساده بود اما تاکتیکهای دفاعی نیروی دریایی آمریکا، جنگنده های بیشمارشان و توپهای ضدهوایی که بر روی کشتی هایشان نصب کردند چنان تلفاتی به کامیکازه ها وارد کردند که برتری تاکتیکی آنها را به کمترین کاهش داد.

 اچ ام اس ویکتوریوس (به انگلیسی R۳۸،HMS Victorious) دومین ناو هواپیمابر از ناوهای هواپیمابر کلاس ایلاستریوس بود که دستور ساخت آن در نیروی دریایی انگلستان در سال ۱۹۳۶ داده شد و در سال ۱۹۳۷ ساخت آن شروع شد. دو سال بعد در شروع جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹) به آب انداخته شد. با این حال تا ۱۹۴۱ که نیاز شدیدی به شناورهای اسکورتی احساس می‌شد وارد نیروی دریایی نشد.

به نظر شما بزرگترین زیر دریایی های جهان از چه نوع می باشند ، آیا از نوع تجاری ، تفریحی ، اکتشافی یا نظامی هستند؟جواب این پرسش همانطور که حدس می زنید ، مورد آخر است یعنی زیردریایی های نظامی .پرسش بعدی این است که ازبین کشورهای تولید کننده ی زیردریایی کدامیک دارای بزرگترین آنها می باشد؟،دراینجا نیز مانند بسیاری از زمینه های صنایع نظامی ، روسیه رکورد دار است .روسیه با ساخت اولین زیر دریایی کلاس تایفون در انتهای دهه ی هفتاد میلادی رکورد های قبلی را شکسته و این زیر دریایی را با حدود 175 متر طول و 5/13 متر عرض به جهانیان عرضه کرد.