میلیتاری (Military) |مقالات نظامی

دکتر بول به عنوان یک متخصص توپخانه و پرتابه های بالستیک ، به تکنولوژی توپخانه ای آلمان نازی و ابرتوپ ها و پروژه های بلند پروازانه آن همچون توپ V3 به شدت علاقه مند بود و معتقد بود که سیستم های توپخانه ای را میتوان در کاربرد های غیر رزمی همچون پرتاب محموله به مدار زمین مورد استفاده قرار داد و این سیستم ها را رقیبی ارزان قیمت برای پرتابگرهای موشکی میدانست.

PZH-2000) PanZer Howitzer) یکی از قدرتمند ترین سیستمهای توپخانه ای است که تاکنون ساخته شده است. کار ساخت این توپ از سال 1987 آغاز شد. طرح ساخت این هویتزر قدرتمند تحت طرحی به نام SP-70 در آلمان شرقی شکل گرفت. اولین نمونه از این هویتزر در سال 1993 ساخته شد و متعاقبا تعداد محدودی از این هاویتزر تحویل ارتش آلمان گردید. ارتش آلمان هم پس از اطمینان از کیفیت و عملکرد بی نظیر این توپ در ابتدا قراردادی برای تحویل 254 دستگاه از این هاویتزر منعقد کرد ولی سپس تعداد را به 185 دستگاه تقلیل داد. از ابتدای سال 1998 ارتش آلمان شروع به تحویل گرفتن این هاویتزر کرد.

در میانه دهه 80 نیاز به یک توپ ضدهوایی جدید برای جایگزینی توپهای قدیمی تر 20 میلیمتری اورلیکن بر روی کشتی های جنگی کشورهای اروپایی دیده می شد. از این رو شرکتهای شرکتهای دی.سی.ان و جیات فرانسه تصمیم گرفتند تا با بهینه سازی توپ 20 میلیمتری ام-963 نیروی زمینی این کشور یک نسخه صادراتی از آن را برای نصب بر روی کشتی ها ارائه کنند. توپ جدید اف-2 نام گرفت.

سیستم راکت انداز چندگانه Pinaka توسط سازمان پژوهش و توسعه دفاعی هند (DRDO) و به منظور رفع نیاز های ارتش هند به راکت اندازی دوربرد برای جایگزینی با راکت انداز  BM-21گراد طراحی شده است. مراحل طراحی و ساخت نمونه اولیه آن از سال 1986 و با بودجه ای معادل با 26.47 کرور آغاز شد و تا سال 1994 به اتمام رسید. به دلیل پاره ای از مشکلات در تولید برخی قطعات حساس تولید انبود آن شش سال به تعویق افتاد تا آنکه در سال 2000 به صورت محدود به توليد رسید و در همان سال پس از انجام آزمایشات نهایی و اطمینان از عملکرد توسط ارتش هند به خدمت گرفته شد.

M101A1
این هویتزر 105 میلیمتری کوچکترین قطعه توپخانه ای کششی (towed) ایران است که بر ارابه ای تک محور سوار شده و دارای دو بازوی تثبیت کننده جمع شونده است. در بخش بالایی این هویتزر یک قبضه توپ M2A2 در کالیبر 105 میلیمتری نصب گردیده که توسط ضربه گیرهای هیدرو پنوماتیکی پشتیبانی میشود. این هویتزر با طول لوله 2.31 متر ، وزن 2.26 تن ، طول 5.94 متر ، عرض 2.21 متر و ارتفاع 1.73 متر از قابلیت تغییر زاویه عمودی لوله از 5- الی 66+ درجه و امکان گردش لوله به طرفین در زاویه 46 درجه برخوردار است. هویتزر M101A1 امکان شلیک مهمات نیمه ثابت (semi-fixed) در انواع شدیدالانفجار ، رسام و دودزا در حداکثر برد 11.5 کیلومتر را دارد. گلوله های این هویتزر از امکان تجهیز به فیوزهای مجاورتی M203-A برخوردار هستند. براساس تخمین ها ایران در حدود 200 عراده از این توپ از مجموع 250 عراده تحویلی را همچنان در خدمت دارد.

Arjun Catapult یک توپ خودکششی است که به تازگی برای ارتش هند توسط کمپانی DRDO ارتقا و توسعه داده شده است.  مطالعه ی امکان سنجی سیستم توپخانه برای این توپ در سال 2012 صورت گرفت. در همان سال آزمایشات نهایی بر روی نمونه اولیه تکمیل گردید و با مطالعات صورت گرفته به این نتیجه رسیدند که می توانند هرچه سریعتر این توپ را به مرحله تولید برسانند و قابلیت های یگان توپخانه ارتش هند را افزایش دهند. در نتیجه اولین رونمایی عمومی از این توپ در سال 2014 انجام شد که کانون توجهات بسیاری را به خود جلب کرد. سیستم توپ خانه ی این توپ شامل یک اسلحه ی یدکی 130 میلیمتری M-46 است که بر روی شاسی تانک Arjun قرار گرفته است. بر اساس برخی از منابع به نظر می رسد که ارتش هند 40 عراده از این توپ را سفارش داده است. با این وجود هنوز معلوم نیست که آیا قرار است این توپ به مرحله تولید انبوه برسد یا خیر، چون بسیاری از پروژه های هند یا به دلیل یافتن مشکل، فساد و کمبود بودجه متوقف شده اند.

نیروی زرهی برای اولین بار درجنگ جهانی اول توسط ارتش انگلیس مورد استفاده قرار گرفت. خودروهای نظامی بسیاری از تئوریهای جنگ را به هم ریخت و تاکتیک استفاده از تانک در کنار نیروهای پیاده درمیدان های نبرد شکل گرفت. با ورود تانک، نیروهای پیاده با سرعت بیشتری جابجا شدند و حملات غافلگیرانه رنگ و بوی تازه به خود گرفت. درجنگ جهانی دوم تانکها برای نیروهای پیاده مزاحمتهای زیادی ایجاد می کردند و اهمیت سلاحهای ضد تانک به خوبی نمایان شد. معروفترین سلاحهای ضد تانک آن دوره تفنگ های 57-75-90 میلیمتری بود. بعد از پایان جنگ جهانی دوم کشور آمریکا به دنبال پیشرفت سلاحهای ضد تانک، درسال 1951 مدل اولیه تفنگ اولیه 106 میلیمتری مدل M40 را تولید نمود.

 این توپ 105 میلیمتری محصول فرانسه می باشد. از این توپ در مجموع به تعداد محدودی تولید شد. هم اکنون به جز فرانسه کشورهای کانادا ، کلمبیا ، اندونزی ، تایلند و بلژیک نیز از کاربران این توپ به شمار می روند. این توپ در جریان جنگ افغانستان علیه طالبان مورد استفاده قرار گرفت.

سیستم خمپاره انداز M 224 که در حال حاضر تنها خمپاره انداز 60 میلیمتری قابل حمل توسط نفر مورد استفاده در یگان تفنگداران ارتش ایالات متحده است ، در سال 1980 به تولید رسید و به تدریج جایگزین خمپاره اندازهای قدیمی و باز مانده از دوران جنگ جهانی دوم M2 و همچنین M19 گردید . از این خمپاره انداز به منظور پشتیبانی غیر مستقیم از نیروهای خودی در حالت HIGH – ANGLE و در فواصل کم استفاده می شود. همچنین استفاده در مناطق کوهستانی و صعب العبور که امکان استفاده از آتش مستقیم وجود ندارد از این نارنجک انداز استفاده می شود. این خمپاره انداز شامل یک دو پایه و یک BASEPLATE و یک سایت هدفگیری مدل M64A1 SIGHT است.

Caeser یک توپخانه خودکششی است که توسط کارخانجات جیات فرانسه ساخته شده است. وظیفه اصلی این هاویتزر قدرتمند و پر تحرک ، پشتیبانی از نیروهای پیاده نظام ارتش فرانسه است. این هاویتزر در واقع توسعه یافته هاویتزر F3 میباشد. سیستمهای کنترل آتش این هاویتزر نیز توسعه یافته تانک متوسط AMX-13 میباشد. کار طراحی و تولید این هاویتزر از سال 1994 آغاز شد. در سال 2003 پنج مجموعه از این هاویتزر پیشرفته به عنوان نمونه های آزمایشی تحویل نیروی زمینی ارتش فرانسه شد. ارتش فرانسه هم پس از اطمینان لازم از عملکرد بی نظیر این هاویتزر پیشرفته سفارشی معادل 160 دستگاه را به کارخانجات جیات فرانسه داد. اولین سری از این هاویتزر در سال 2007 و به تعداد 35 دستگاه تحویل نیروی زمینی ارتش فرانسه گردید. با ورود به خدمت این هاویتزر پیشرفته ، هاویتزرهای قدیمی و فرسوده F3 و TRF-1 نیروی زمینی ارتش فرانسه به مرور از رده خارج شده و به کشورهای جهان سوم (عمدتا آفریقایی) فروخته شد. کشورهای تایلند و عربستان سعودی و امارات هم مشتریان بعدی این هاویتزر پیشرفته هستند. هرچند که صادرات این هاویتزر به دلیل نیاز ارتش فرانسه به این هاویتزر پیشرفته ، بنا به گفته مسئولان کارخانجات جیات و ستاد مشترک ارتش فرانسه تا سال 2015 امکان پذیر نمیباشد.

جنگهای شهری و خیابانی از خون بارترین جنگهای تاریخ هستند که باید خانه به خانه و خیابان به خیابان پاکسازی شوند، تعداد بی شماری ساختمان که می توان با تدابیر ساده آنها را تبدیل به سنگر و نقاط دفاعی نمود.  نبرد در شهر استالینگراد در سال 1942 درسهای زیادی به آلمانها آموخت، در آنجا آلمانها نیاز به وسیله ای که بتواند در مدت کوتاهی و با آتش سنگین خود این سنگرها و ساختمانها را نابود کرده و راه را برای پیشروی نیروهای پیاده هموارتر کند، احساس کردند. این نیاز باعث شد تا مهندسان و طراحان آلمانی دست به طراحی خودروی زرهی پشتیانی سنگین اشتورم تایگر زنند.

 توپ M198 برد متوسط​​ ،توپخانه ای است که با یدک کش جابجا میشود و برای خدمت در ارتش ایالات متحده و سپاه تفنگداران دریایی این کشور ساخته شده است. این توپ جایگزینی سبک برای توپ لوله کوتاه M114 155mm (جنگ جهانی دوم) بشمار می رفت . این توپ در سال 1969 با طرح ریزی و الگو گیری توسط شرکت Rock Island Arsenal شروع در سال 1970 ساخته شد و در سال 1978 به تولید انبوه رسید. این توپ در سال 1979 وارد خدمت شد و از آن زمان به بعد، 1،600 واحد از آن تولید شده و مورد بهره برداری قرار گرفته است. توپ M198 که در خدمت ایالات متحده و استرالیا قرار داشت " بعد ها با توپ BAE M777 جایگزین شده است.توپ 155 میلی متری M198 با وزن زیر 16،000 پوند، اجازه می دهد که هم از طریق چتر نجات فرود بیاید و هم با بالگرد CH-53E Super Stallion و یا شینوک CH-47 حمل و منتقل شود . همچنین توپ M198، توسط یک تریلر نیز قابلیت انتقال را دارد.

آموس یا سیستم خمپاره پیشرفته یک برجک دو لوله از خمپاره انداز 120 میلیمتری است که از عقب گلوله گذاری میشود و به صورت مشترک توسط یک شرکت فنلاندی (Patria Vammas) و یک شرکت سوئدی (Hagglunds) توسعه یافته است،البته بیشترین نقش را شرکت فنلاندی داشته است و شرکت سوئدی بیشتر در موارد مکانیکی مشارکت داشته است،آموس بر طیفی از خودروهای زرهی مانند سیسو ناسو، پاتریا، خودروی رزمی 90 با کدCV90 و قایق رزمی90 با کدCB90 (هردو سوئدی هستند) نصب شده است.

در بین انواع منحصر بفرد سلاح و تجهیزات نظامی که توسط صنایع دفاعی روسیه تولید می شوند، سیستم های رآکتیو رگباری از جایگاه ویژه ای برخوردارند. در بین آنها، قویترین ماشین نظامی 300 میلیمتری "اسمرچ" (گردباد) است که گاهی وقت ها نیز نبیره "کاتیوشا" نامیده می شود.
این یک واقعیت تاریخی است که روسیه در ساخت سلاح های آتشبار برتری جهانی دارد. اولین امتیاز اختراع در تاریخ 9 آپریل 1939 بخاطر "مکانیزه نمودن دستگاه شلیک مهمات موشکی با کالیبرهای مختلف" به مخترعین روسی "آندره کاستیکوف"، "ایوان گوای" و "واسیلی آبورینکوف" اعطا شده بود که سازندگان همان "خمپاره انداز رآکتیو" تحت عنوان "کاتیوشا" بودند که 14 جولای 1941 با یک شلیک، چندین ردیف از فاشیست ها به همراه سوخت، مهمات و تجهیزات آنان را در ایستگاه "اورش" نابود نموده و آن ها را با خاک یکسان کرد.